اراضی پادگان ۰۷ و اهلیت سرمایه‌گذار

ماجرای پادگان ۰۷ در خردادماه ۱۴۰۱ با انتشار چند آگهی در فضای مجازی مبنی بر فروش چند قطعه زمین از ۰۷ آغاز و بلافاصله این مورد باعث واکنش‌های مردم و اهالی رسانه شد. این مطالبه با همراهی استاندار لرستان و نمایند ه محترم ولی فقیه در استان همراه و همگی متفق القول اعتقاد به حفظ بنا‌های قدیمی این مجموعه و اختصاص کل مجموعه با مساحت ۱۵ هکتار به یک مرکز فرهنگی- گردشکری داشتند.
در اواسط تیرماه ۱۴۰۱، موج اعتراضات مردمی و در پی آن ورود استاندار لرستان و شورای تأمین به موضوع منجر به صدور دستور فوری مبنی بر توقف خرید و فروش زمین‌ها شد تا با به کارگیری ابزار‌های مختلف و حفظ حقوق ارتش راه‌های حفظ این میراث تاریخی بررسی شود، میراثی که توسط ارتش به علت پرداخت هزینه ساخت منازل مسکونی و طبق قانون با پیمانکار تهاتر شده بود و با دستور صادره از طرف شورای تأمین مبنی بر منع خرید و فروش اراضی ۰۷، بررسی راه‌های ممکن برای تهاتر بدهی ارتش در دستور کار مدیران ارشد استان، شهرداری خرم آباد و مهرداد ویسکرمی نماینده مردم خرم آباد و چگنی قرار گرفت.
هر چند ویسکرمی در روز‌های آغازین ماجرای ۰۷ اعتراض مردمی را احساسی خوانده بود، اما در ادامه پای کار آمده و اینبار در مقام اجرا و برای رفع موانع موجود دست به کار شد و مذاکراتی را با ارتش و سرمایه‌گذاران انجام داد تا شاید گره کور ماجرای ۰۷ باز شود.
ویس‌کرمی که پیشتر جلساتی را برای حل موضوع با ارتش و سرمایه‌گذاران برگزار کرده بود، ۱۵ شهریورماه در توییتی نوشت: ((با پیگیری اینجانب سومین جلسه چند ساعته در”ستاد کل ارتش” در مورد پادگان ۰۷ برگزار و توافق اولیه برای استفاده فرهنگی – گردشگری میان ارتش با شرکت فاخر انجام شد. تا توافق نهایی و یک اتفاق بی‌نظیر فرهنگی یک گام مانده که باید شهرداری خرم‌آباد بردارد. ))
هر چند باید برای پیگیری این موضوع از ویسکرمی قدردان بود، اما این پیام همراه با ابهاماتی بود که لازم است به آن‌ها توجه شود:
در این پیام هیچ اشاره‌ای به چگونگی توافق با سرمایه‌گذار نشده است! این که قرار است سرمایه‌گذار به چه مساحتی و با چه مکانیزمی در ۰۷ سرمایه‌گذاری کند؟ منافع کوتاه مدت و بلند مدت سرمایه‌گذار چیست؟ با اتمام دوره سرمایه‌گذاری تکلیف مالکیت اراضی چه خواهد شد؟ آیا توافق برای کل اراضی خواهد بود یا فقط سهم ارتش؟ و از همه مهمتر اهلیت سرمایه‌گذار را چه کسی بررسی و تأیید کرده است؟
آیا سرمایه‌گذار موارد مشابهی که منجر با پایان موفقیت‌آمیز پروژه بوده را در رزومه کاری خود دارد؟
حد اعتباری شرکت به چه میزان است؟ آیا نسبت‌های مثبت مالی و شاخص‌های فنی لازم را برای عقد قرارداد دارد؟
از همه مهمتر تاریخ تأسیس و قدمت شرکت سرمایه‌گذار چه زمانی و با چه سرمایه‌ای است و آیا سرمایه، پاسخگوی حجم واگذاری قرارداد را خواهد داشت؟
فراموش نکنیم پادگان ۰۷ شهر به عنوان یک میراث تاریخی متعلق به مردم با فرهنگ استان و شهر خرم‌آباد است و تصمیم‌گیری در خصوص این میراث بایستی با در نظر گرفتن تمامی جوانب صورت گیرد چون لرستان از بابت این واگذاری‌های کارشناسی نشده، کم زیان ندیده و انبوه پروژه‌های راکد و غیر فعال موید این موضوع است.
لذا انتظار می‌رود که نماینده محترم مردم خرم آباد و سایر مدیرانی که دغدغه حل مشکل پادگان ۰۷ را دارند، مردم و کنشگران را‌امین خود بدانند و ضمن شفافیت بیشتر در گفتار و عمل خود و قبل از این که توپ را به زمین دیگری بفرستند از بیان جملاتی چون (تا توافق نهایی و یک اتفاق بی‌نظیر فرهنگی یک گام مانده که باید شهرداری خرم‌آباد بردارد) خودداری نموده و خودشان بررسی و کارشناسی لازم را انجام دهند.
بدون شک اهلیت، بررسی صلاحیت مالی، فنی و غیر فنی، تضامین، نظارت، شفافیت در انتخاب سرمایه‌گذار از مهمترین کار‌ها برای واگذاری پروژه‌ها است و مردم و مسوولین باید از حضور سرمایه‌گذارانی که در این شاخص‌ها نمره قبولی گرفته و منافع مردم را در اولویت دارند، حمایت همه جانبه داشته باشند