بسکتبال سرمست از ناکامی ،والیبال هیاهو برای هیچ

سلطانی‌فر رفت، اما ویرانه‌ای را به یادگار گذاشت!
فرشید گله‌داری
نویسنده و روزنامه‌نگار
کاروان المپیک ایران روز به روز در المپیک تقلیل می یابد و درحالی که انتظار می رفت، افتخارآفرینی‌های کاروان ایران در المپیک بتواند، اندکی از مشکلات و دغدغه‌های فکری مردم کم کند، با این نتایج اسفناک، خود نیز قوز بالا قوز شد.
البته هنوز رقابت‌های المپیک برای ما به پایان نرسیده است و ‌دو کاروان پُرامید کشتی آزاد و کاراته در توکیو حاضر هستند، اما به صرف موفقیت آنان نیز نمی توان بر ناکامی عده‌ای توریست هم سرپوش گذاشت، ورزشکارانی که با هزینه‌های گزاف از بیت‌المال در المپیک حضور یافتند و بازدهی آنان در کسب عنوان، تقریبا مشابه بنده حقیر در منزل بود!
بدون ورزش ایران با ندانم‌کاری‌های شخص مسعود سلطانی فر، بازنده میدان  توکیو بود، از اعزام ورزشکاران کم امید و دادن وعده های پوچ و ماحصل آن نتایج بسیار ضعیف کاروان ایران، همه از برکت سوءمدیریت جنابشان بود که در آخرین روزهای صدرات در وزرات ورزش و جوانان او به نحو احسن انجام داد و کمر ورزش مملکت را شکست.
از اعزام احسان حدادی پرادعا و ناآماده که کشور هم دوم شد و تنها هدفش، کسب رکورد حضور چهار دوره المپیک بود، تا شناگری که تنها غرق نشد و دوچرخه سواری که طبق معمول به خط پایان نرسید، از جمله افتخارات کاروان ایران در المپیک توکیو بود.
جدا از این رشته‌ها، تیم پرحاشیه بسکتبال ایران، با یک شکست فاحش مقابا آمریکا، مضحکه دنیا شد و با دو شکست دیگر در برابر چک و فرانسه، سرمست از ناکامی به خانه بازگشتند.
در والیبال، با سوءمدیریتِ جناب داورزنی، یارِ غار آقای وزیر، نسلِ طلایی والیبال ایران، حتی موفق به صعود از گروهش هم نشد تا مهری بر ناکامی‌های کاروان ایران زده باشد، تیمی که با تصمیمات تماما اشتباه، فدراسیون حای با آلکنو پرافتخار و نامی هم به جایی نرسید، تا والیبال کشورمان با این حجم از سرمایه نه تنها به وعده آقایان برای قرار گرفتن روی سکو نرسید که حتی توانایی بردن تیم‌هایی چون کانادا و ژاپن را هم نداشت.
در وزنه‌برداری هم در شرایطی به جایی نرسیدیم که سهراب مرادی در تمرینات ۵ کیلوگرم بالاتر از قهرمان المپیک توکیو را زد تا نشان دهد، این سیستم فشلِ مدیریت ورزش کشور، یک مدال طلای گرانبها را از ما گرفت.
اما باید از تکواندو هم بگوییم، فاجعه پولادگر با حمایت‌های وزیر، جان این رشته مدال‌آور را در المپیک گرفت، تا بدون مدال توکیو را ترک کنیم.
در پایان جا دارد، از تلاش‌های آقای وزیر در فوتبال هم بگوییم، عمری با خصوصی‌سازی سرخابی‌ها لفاظی کرد آخر هم هزاران مشکل برایشان درست کرد، حتی استقلال را رو به نابودی کشاند، از طرفی هرچه مدیر بنجلِ سفارشی داشت به فوتبال تحمیل کرد و با فاجعه ویلموتس، ورشکستگی را به فوتبال ایران هدیه داد.
بهرحال مسعود سلطانی‌فر رفت، اما ضربه‌ای که بر پیکر ورزش کشور وارد کرد، سالیان مدیدی، اثرات مخرب آن را خواهیم دید، ویرانه‌ای از ورزش کشور باقی ماند که ماحصل چهار و اندی سال، سوءمدیریت مجموعه‌ای است که از هیچ تلاشی برای نابودی ورزش دریغ نکرد.