شرکت ورزشکاران یا تیم‌های باشگاهی یک کشور در تورنمت‌های بین المللی ورزشی خارج از هر گرایش رنگی و عقیده‌ای
یک نماد است
نمادی از مدیریت خُرد و کلان ، فرهنگی ورزشی اجتماعی و علمی آموزشی و حتی امروزه صنعت و اقتصادی و سیاسی ؛
نمادی از پیشرفت و نقش ورزش در تندرستی دهن و اندیشه و فکر و کالبد و یک جامعه .
حال اگر رنگ پرچم را به نمادهای نام برده شده اضاف کنیم اهمیت و استراتژی بودن موارد فوق دو چندان و حتی بیشتر هم خواهد شد .
احتمال میرود رسیدن به جایگاه‌هایی در مراحل و سطوح بالاتر بین‌المللی یک رویداد ورزشی اعتبار محسوب باشد ، اعتباری خشک و خالی و تهی از هر ارزش خارج از زمینه ورزشی آن
در حالی که اینچنین اتفاقاتی یک افتخاری زود گذر و کمتر قابل تکرار است و نه یک اعتبار …
اگر هر بُعد از موارد نام برده شده را به ریز واکاوی کنیم داشتن یا عدم داشته‌های فوق جایگاهی را برای ما مشخص میکند و با استقرایی که خواهیم داشت در مسیر و ارج و مفیدبودن به استنتاج‌هایی خواهیم رسید که نقصان‌ها و افزایش در آموزه‌ها را با پردازش و میزان درصدبندی به ما خروجی خواهند داد .
حال هر چه درصد آموزه‌ها نزدیک به سقفی تعریف شده باشد و صد البته اصرار در امر تثبیت داشتن و در پیامد آن دانش افزایی‌ها را زمینه کرده باشیم در کنار تحقیقات و پژوهش‌های کارآمد بر پایه علوم مرتبط ، بدون تردید در جوامع بین المللی برای ما اعتبار آفرینی در بر خواهد داشت .
در پی خلق و ساختار اعتبار آفرینی ، افتخاراتی به کرات را نیز خواهیم داشت در جوامع قاره‌ای و جهانی .
افتخاراتی نه از روی اتفاقات و تکیه بر حوادث
بلکه بر پایه علم و نه حدس و گمان و اگر و اما و در رأس اینان ، شانس و بخت و اقبال …
آرزو داریم که در تمامی میادین ورزشی ، ورزشکاران و تیم‌های شرکت کننده و شناخته شده کشورمان ، نمایندگانی همواره شایسته و توانمند و اعتبار و افتخار آفرینی‌ها داشته و این پرچم زیبای کشور ما باشد که در تمامی صفحات رسانه‌ای با پشتوانه‌های ورزشی که داریم به ویژه ورزش فوتبالی خودنمایی کند .
آینده‌ای را تصور کنیم که دیگر برای کسب اعتبار و در پیامد آن متوسل به مربیان بیگانه و بازیکنان دورگه و خارجی نشویم مگر حاصل و تولید دستگاه‌های تربیت ورزشکاران در داخل کشور ، گرچه این یک تصور است و با وجود شرایط حاضر ، فعلی بعید …
تحلیل‌گر و کارآموز فوتبال
وحید جمالی‌کیا
