هیولای درون

چگونه «وزارت» به‌بهانه‌ای برای بی‌لیاقتی مدیران داخلی و عدم‌انسجام نیمکت‌داغ آبی‌ها تبدیل شد؟
هیولای درون!
استقلالی‌ها مدت‌هاست که هر فصل، با حواشی متعددی روبه‌رو هستند و «آرامش»، تکه‌ای گمشده از پازل موفقیتِ آن‌ها در چند سال اخیر بوده است.
وزارت ورزش و جوانان در دولتِ دوازدهم، به‌هیچ‌عنوان رویکرد و نگاهِ مثبتی نسبت به باشگاه استقلال نداشته است، «مسعود سلطانی‌فر» در قامت وزیر ورزش، هرچه مدیر سفارشیِ ناکارآمد داشت را وارد بدنه باشگاه استقلال کرد و ثبات را از این باشگاه گرفت.
سوءمدیریتِ حاصل از عملکردِ همان مدیران سفارشی و نالایق، موحب شد، باشگاه استقلال، طی حدود پنج سال، از لحاظ ساختاری، از سطحِ ایده‌آلِ این باشگاه، فاصله گیرد و با معضلاتِ متعددی روبه‌رو شود، عواملی که حداقل چندین سال باشگاه استقلال را عقب انداخت.
تغییراتِ گسترده در بخش مدیریتی و در ادامۀ این چرخۀ باطل، که با تغییر و تحولاتِ منفی، در اعضای تیم، که مجموعه‌ای از کادرفنی و بازیکنان را تشکیل می‌دهند، یکی از اصلی‌ترین دلایلِ عدم موفقیت استقلالی‌ها در این چند سال اخیر بوده است.
این رویکرد نادرستِ وزارت ورزش، در چند سال اخیر بشدت موردِ انتقادِ هواداران استقلال قرار گرفته و فریادِ اعتراض آن‌ها، نسبت به عملکرد وزارت ورزش و جوانان در باشگاه استقلال به‌عنوانِ یک باشگاه دولتی که وزارت ورزش و جوانان به‌عنوان متولی آن معرفی شده است، به آسمانِ هفتم رسید، دامنه اعتراضاتِ هواداران استقلال، بطور گسترده از فضای مجازی آغاز شد و در چند ده مورد، به خیابان و روبه‌روی ساختمان باشگاه، فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان کشیده شد.
در این بین هرساله، این گستره اعتراضات هواداران استقلال بیشتر و بیشتر می‌شد و بدون تعارف، هیچ تغییری در رویکردِ وزارت ورزش و جوانان نسبت به این باشگاه ایجاد نشد، تا دولتِ دوازدهم هم به پایان برسد، اما در این بین، مشکلات استقلال و اعتراضِ هواداران همچنان ادامه دارد.
متاسفانه در این بحران چندین و چند ساله، از نقشِ هواداران استقلال از دو طرف سوءاستفاده شد، از یک طرف وزارت ورزش و جوانان در دولتِ دوازدهم، با افزایش اعتراضات هواداران با خاطری آسوده‌تر، سیاست‌های سوء خود را در باشگاه استقلال اجرایی کرد، زیرا می‌دانست با هر اقدام یا اتفاقی در باشگاه استقلال، تمامِ اعتراضات باز هم به وزارت ورزش و جوانان وارد می‌شود و در نگاهِ هواداران آبی‌ها، نسبت به وزارت تغییری ایجاد نمی‌شد.
از طرفی این سوءاستفاده از سویِ عوامل این تیم رخ داد، دیگر برای همگان مشکلات ساختاری و داخلی باشگاه استقلال اظهرمن‌‌الشمس است، در شرایطی که در این چند سال تمامی اعتراضاتِ هواداران نسبت به عملکرد وزارت ورزش و جوانان بوده است، عوامل این تیم، در سایۀ اعتراضات هواداران استقلال نسبت به وزارت ورزش و جوانان و مدیریتِ این باشگاه، برخی از بازیکنان و مربیانی که در این فصول در باشگاه استقلال فعالیت کردند، عملکردِ ضعیفشان پشتِ این اعتراضات پنهان ماند تا یک بی‌مسئولیتی عجیبی در بدنۀ تیم ایجاد شود، بازیکنان یا مربیانی که بابت نمایش‌های فاجعه‌بارشان به احدی پاسخگو نبودند و همانند مثال اولِ مذکور درخصوص وزارت ورزش، تمامِ نمایش‌های ضعیفشان را پشتِ اعتراضات استقلالی‌ها نهان کردند.
حال این دو مورد، به علاوهِ اختلافاتِ داخلی و البته قدیمی باشگاه استقلال، توام با همان رویکردِ نادرست وزارت ورزش و جوانان، اصلی‌ترین علل ناکامی‌های آبی‌ها در این چند فصل اخیر بود.
استقلال بیمار است، نه امکاناتِ سخت‌افزاری دارد نه دیگر پُرستاره است، نه بارقه‌ای از امید وجود دارد و نه صبری برای تحملِ این حجم از نابسامانی، تمام فصل، بازیکنان دعوایِ دستمزد و آپشن! دارند و جنگِ قدرت هم همچنان میانِ پیشکسوتانِ فیک و سهم‌خواهانِ همیشه در صحنه پابرجاست، این هیولای درون، کِی، این باشگاه را با آن همه قدمت و افتخار از پای درآورد، الله و اعلم!