عرصه خبر و خبرنگاری، سرزمین خاصی نیست.ولی ان ها که زمانی را در این گستره سپری کرده اند، خوب می دانند که حفظ استقلال حرفه ای، شخصیت فردی و کاری و اعتبار قلم در خبرنگاری، به خصوص در لرستان کاری دشوار و سخت است وبه همین علت معتقدیم که همگان را یارای حس و شعوردرک این حساسیت ها نیست و حرمت این جایگاه، می بایست جدی گرفته شود.
نون والقلم و ما یسطرون
فراموش نکنیم که خداوند بزرگ ، به((قلم وانچه می نگارد)) قسم خورده است و هر کسی ، شایسته داشتن ((قلم)) نیست.اگر چه بسیاری هر قلمی را در جیب دارندولی هرقلمی هم، قلم نیست.
هیچ می دانی انچه می نویسی تا کجا می رود؟ هیچ می دانی حرف وکلمه ای از تو بر صفحه سفید کاغذیا صفحه سیاه وبلاگ می ماند، چه بر دوش تو می گذارد؟
هیچ می دانی چقدر مسوولی؟ شاید هیچ وقت نفهمی یا زمانی متوجه شوی که خیلی دیر باشد. حواست هست؟!شاید از نوشته تو دلی بلرزد، شاید با نوشته تو کسی قدم برداردو شاید دنیایی زیر ورو شود! حواست هست ؟امروز اگر به نفع کسی بنویسی، از دید او، خبرنگار خوبی هستی و اگر فردا عیوب وارد بر همان فرد را بنگاری، قلم به مزد وخائن معرفی می شوی و در نتیجه،((امروز خبرنگار خوب کسی است که فقط خوبی ها را بنویسد، ذکری از کاستی ها نکرده و وارد حریم ومنافع شخصی برخی افراد نشودو موقعیت پوشالی انها را به خطر نیندازد!))
از روزی که در خدمت اساتید شروع به نوشتن کردم با خوب یا بدش کاری ندارم، برایم مهم درک لذت نوشتن بود.بالاخره از یک جایی باید استارت زد.به قول البرت کامو(( نوشتن بیرون جهیدن از صف مردگان است)) و صد البته خیلی ها هم ننوشتند و منتظر ماندند از نوشتن چیزی عایدشان شوددر حالی که همین نوشتن، خود، همه چیز است.
خیلی ها انتظار داشتند ما از انها بنویسیم! یعنی: منتظر ماندند و در این انتظار به صحرای فراموشی سپرده شدند.خیلی ها تقاضای نوشتن بر خلاف اصول و شرافت خبرنگاری را داشتندو هر انگی به ما زدند.
تاثیر گذاری نشریات و خبرگزاری ها و ((برد)) ان ها در کشور ، به هیچ وجه قابل‌مقایسه با سایر رسانه ها نیست. هیچ معیار رسمی وجود ندارد که مخاطبان این رسانه ها را در رده (( کم سوادان)) یا (( بی سوادان)) رده بندی کند.
اگر از تعبیر و چهارچوب کاری معدودی از رسانه ها که مخاطب را(( لمپن)) فرض کرده و تمام توان خود را معطوف حاشیه کرده اندفاکتور بگیریم، بدون شک نویسندگی و خبرنگاری یکی از مهم ترین و حساس ترین مشاغل دنیا به حساب می اید واهمیت ان نیز بر هیچ کس پوشیده نیست
