طلوع افلاك :متاسفانه اغلب وزیران ، وکیلان ، مدیران عامل ، مدیران کل و … بعد از کنار گذاشتن آنان یا اتمام دوره مسئولیت شان آنچنان به بوته فراموشی سپرده میشوند که انگار نه انگار این بندگان خدا ، روزی روزگاری برای خود برو و بیایی داشته اند . به تعبیری ، انگار مدیران را دور میریزیم ؟!؟! . مثلا جناب آقای دکتر سید عطاء الله مهاجرانی که فرد باسوادی هم هست ، زمانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این مملکت بوده اند . ( صد البته نگارنده هیچ تعصب و هیجان و نسبتی با ایشان ندارد و صد البته در مثال نیز مناقشه نیست ) . حالا خوب یا بد ، موفق یا ناموفق ، خادم یا خائن ، او دیگر وزیر نیست و ما حتی حاضر نیستیم در بخش ورودی وزارت ارشاد قسمت مربوط به تابلوهای عکس وزیران سابق وزارتخانه ، عکس ایشان را نصب کنیم و یا با اکراه فراوان مجبور به انجام این کار میشویم . ما چه بخواهیم چه نخواهیم ، سید عطاء الله مهاجرانی وزیر این وزارتخانه و بخشی از تاریخ این وزارتخانه و کشور و انقلاب است . یا مثلا جناب آقای مهندس بیژن زنگنه که به نظر میرسد وزیر موفقی هستند ، چرا در دولت جناب آقای دکتر احمدی نژاد جایی ندارد؟ . اگر زنگنه موفق و بدرد بخور و مورد وثوق است چرا او را دور میریزیم؟ . اگر دکتر محمد رضا عارف انسان باسواد و بدردبخوری است ، چرا او را دور میاندازیم ؟. صد البته منظورم این نیست که مادام العمر از مدیران استفاده کنیم بلکه تمام مقصود اصلی ام از این نوشتار آن است که مدیران را خط کشی نکنیم . مدیران را دسته بندی نکنیم . مدیران سرمایه های ارزشمند این نظام هستند . مدیران ما اغلب از زن و بچه و استراحت و مرخصی شخصی و همه چیز خود گذشته اند برای کار و کار و کار . و فشار کار نیز اغلب موجب انواع و اقسام دردهای پیدا و پنهان و مصرف انواع قرص و دارو و…. در آنها شده است . چرا باید این سرمایه ها را دور بریزیم ؟. چرا باید این سرمایه ها را خط کشی و دسته بندی کنیم . چرا مدیران را باید به خودی و غیر خودی و نخودی تقسیم کرد ؟ . مگر میشود گفت فلانی مدیر احمدی نژادی است ؟ مگر میشود گفت فلانی مدیر هاشمی است ؟ مگر میشود گفت فلانی وزیر خاتمی بوده است ؟ مگر وزیران خاتمی چه کرده اند ؟ مگر وزیران احمدی نژاد چه کرده اند ؟ اینها هر که بوده و هر چه بوده اند ، از مجلس که عصاره ملت و در راس امور است ، رای اعتماد گرفته اند ؟!؟!؟ نتیجه اخلاقی : میبایست یک کانون و مرکزی درست شود ، البته غیر دولتی ، تا همه این سرمایه ها ، دلسوزانه و خداپسندانه گرد هم جمع شده و کشور به عنوان یک اتاق فکر با تجربه متخصص از آنها استفاده نماید . مدیران کشور را “” دور نریزید “” .
حسن خسروی – مدرس دانشگاه و تحلیلگر مسایل مدیریت دولتی ایران
