تآتر یکی از اثرگذارترین پدیده های زنده فرهنگی هنری ملموس به شمار میرود که میتواند انتقال دهنده نکات آموزشی و پرورشی بسیاری باشد.
در زمان جنگ ؛ زلزله ؛ بیماری های مختلف و شیوع افسردگی و ناراحتی های روحی و ناامیدی؛ کشورها و سازمانهای توسعه یافته بالغ و رشد یافته ؛ اقدام به برگزاری تورهای هنری از جمله تآتر شاد و کمدی در بین مصیبت دیدگان میکنند تا از رنجها و دغدغه های مردم کاسته شده و شادی و نشاط و امید به زندگی در بین مردم تزریق شود.
هنر والای تآتر در کشور ما متاسفانه توسط مسئولین و خصوصا صدا و سیما بدلایل نامعلومی؛ بطور جدی و آنگونه که شایسته و بایسته است مورد حمایت و توسعه قرار نمیگیرد در حالی که جوانان پای کار و استعدادهای فراوانی در کشور عزیزمان وجود دارد که میتوانند فرهنگ و تمدن پرافتخار ایران را با زبان تآتر به جشنواره ها و مراسم و رویدادهای بین المللی و مردم جهان معرفی نمایند.
تآتر علاوه بر وجهه فرهنگی هنری خود در حوزه اشتغال آفرینی و کار تیمی نیز میتواند کمک شایانی به اقتصاد هنر و تولید ناخالص ملی نماید به شرط آنکه سازمانهای ذیربط ؛ وظایف و ماموریتهای خود را به شایستگی انجام دهند. بیش از دو سال است که با بیماری کرونا دست و پنجه نرم میکنیم اما دریغ از آنکه صدا و سیما چند تآتر شاد سرگرم کننده امید آفرین را به مردم نشان دهد.
تآتر را دریابید.
حسن خسروی