فرازهایی از وصيت نامه شهيد حميدرضا رحمانپور

سلام به بارگاه مقدس حسين ابن علي (ع) وسلام به خاك‌هاي داغ كربلا كه آغشته به خون هفتادوتن از ياران اوست و سلام به حسيني كه چندين سال جوانان و مردم اين مرزو بوم به خاطر آزادسازي بارگاه او ودفاع از مملكت دست از هر كاري كشيده‌اند و منتظر كمك خداوند دراين امر اللهي مي باشند و سلام خدمت خانواده گرامي من كه چند سال زحمات و گرفتاري‌هاي فراواني را در پاي من كشيده اند تا اينكه مرا تا اينجا رسانده‌اند ولي افسوس كه من به حقيقت نتوانستم جبرانه اين زحمات را بكنم ولي چه كنم نادان بودم ان‌شاالله كه مرا حلال مي‌كنيد و از جانب من از تمام فاميل حلالي طلب كنيد.
اري بالاخره بنا بر ضرورت واحتياج دوباره به جبهه امديم و منتظر قسمت هستيم بايد بدانيم كه فعلا اين عمل خير يك وظيفه شرعي و الهي است واگر در انجام اين فريضه الهی كوتاهي نماييم وظيفه ي خود را انجام نداديم و بايد متحمل عذاب سختي در اخرت شويم زيرا كه خداوند پس از فنا و از بين بردن موجودات در روز رستاخيز دوباره انها را باز مي گرداند وزنده مي كند اما اين بار زندگي در عالم دنيا وجهان ماده نيست بلكه زندگي در اخرت وعالم جاودان است.
انجاست كه رو سفيدان وانان كه ازمايش دنيارا بخوبي پاسخ دادند واز امتحان سرافراز بيرون امدند جلوه مي كنند ودر برابر خلايق قدرت نمايي مي نمايند وخداوند بهترين وشيرين ترين وجاودانه ترين پاداش رابه انها ارزاني مي بخشد وانجاست كه بد كاران و فاسقان و منافقان بارويي سياه رسوا مي شوند .
در اخر به خانواده ام و ديگر خانواده ها توصيه مي كنم كه صبور باشند وانسان صبور كسي است كه هر حادثه اي كه به او رسد شكيبايي خود را حفظ كند و مي‌گويد:«انا لله وانا عليه راجعون » ان‌شا الله كه صبوريد.
با خصم نبرد تن به تن بايد كرد چون گل كفن سرخ به تن بايد كرد
از خون شهيدان تبري بايد ساخت شيطان بزرگ ريشه كن بايد كرد
#کمیته_فضای_مجازی_کنگره_شهدای_لرستان