میوه شیرین صبر

میوه شیرین صبر
در هنگام عصبانیت چه رفتاری انجام دهیم.

یکی از مشکلات انسان این است که ز یاد قدرت تحمل مشکل را ندارد. یعنی گاهی از کوره در می رود و زبان به گفتن آنچه که در دل دارد باز می‌کند و بی شک این گفته هاموجب رنجیدن دیگران می‌شود و در بسیاری موارد کدورت به بار می‌آورد.
وقتی که هم خشم از او دور می شود دچار احساس گناه و پشیمانی شده و احساس می‌کند که دیگر کاری نمی‌شود کرد و آب رفته به جوی بر نمی گردد. مثل قدیمی داریم که می‌گوید زبان سرخ سرسبزمیدهدبرباد. طبیعی هم هست. وقتی آدم نتواند اسرار مگوی دلش را حفظ کند و آن را در لحظه عصبانیت به زبان می آورد، آدم‌های اطراف را می رنجاند.هیج کس از شنیدن پرخاش خوشحال نمی‌شود، آنها همیشه تصورشان این است که در موردشان فکر های خوبی داریم، ولی ما با این کار به انها می‌فهمانیم که نه!… ما جور دیگری فکر می‌کنیم……. اگر امروز خیلی‌ها در جایگاهی که باید باشند نیستند به خاطر همین بی طاقتی هاست. اصلا کی گفته حق با کسی است که زبان به شما تت دیگران باز می‌کند . حتی اگر بدی شنیده‌اید یا تصوری از کسی دارید، لزومی ندارد آن را به زبان بیاورید. همه می‌دانند انتقاد صریح و به قول معروف رک گویی خریدار کمی دارد.
کسی هم که می گوید من از آدم‌ رک گو خوشم می آید واقعا شاید اینطور نباشد. رک گویی نوعی تندی و عصبانیت آشکار است .
مادر ادبیاتمان چرا به استعاره پناه می بریم.چون که این آثار مثبت کنایه‌های ادبی خیلی اوقات هم اثرگذارتر و هم بی آزارتر است.
اگر کسی خطای در حال شما کرد لازم است آن را در دلتان به مثابه یک عقده نگه دارید تا به کینه تبدیل بشود. سعی کنید در یک محیط آرام و دوستانه موضوع را مطرح کنید تا ذهن طرف مقابل را پاک کنید اگر هم نشد بکوشید ناراحتی تان را دور بریزید دامنه تحمل تان را بالا ببرید. چرا می گویند وقتی خشمگین و عصبانی هستید از محیط تنش زا دور شوید؟ چون به خودتان فرصت می‌دهید که آرام بگیرید که از محیط تنش دور شوید و سخنی بر زبان نیاورید که بعدا پشیمان باشید. وقتی عصبانی هستیدکافی است نفس بکشید و به خارج از محیط محل مشاجره بروید. فشار این نگفتن آنقدر کم است وقتی به آثار خوبش برسید ،به خودتان می بالید. البته گاهی هم از کوره در می‌رویم و با بی ظرفیتی دیگران را آزار می‌دهیم، و در شرایط باید به خودبگوییم ((ببخشید و عذر می‌خواهیم و شرمنده ایم))را برای این چنین مواقعی گذاشتند هرچه زودتر اظهار بخشش کنید زودتر هم آثار مخرب آن از بین می‌رود. هیچ چیز هم از آدم کم نمی‌شود، کدورت هرچه کمتر زندگی بهتر و بیشتر……….
خشم را باید کنترل کرد. ما باید بیاموزیم به همه کسانی و حتی آنهایی که زیرکانه آزارمان می دهند فرصت دهیم که یا خودشان را از ما دور کنند و یا افکارشان را اصلاح کنند خود ما هم باید همین طور باشیم. وقتی عصبانی شدید تلاش کنید به خودتان فرصت داده که قدری دیرتر واکنش نشان بدهید .این کار، هم از دامنه دعوا و تبعات خطرناک آن می کاهد و هم ما را زودتر به آرامش می رساند. صبوری با گذشت زمان آدم ها را از خیلی بلاها نجات می دهد. اما خشم و ناسزا گفتن، گرفتاریها را شدیدتر می کند پس صبر داشته باشیم که بدون شک میوه آن بسیار شیرین است.