۱ – ساختارها ؛ شرکت‌ها و سازمان‌های موازی و مشابه را ادغام یا حذف کنید.
۲ – دولت الکترونیک را به معنی واقعی اجرایی و عملیاتی کنید.
۳ – منافع عمومی را بر منافع شخصی و حزبی و گروهی مقدم بدارید.
۴ – به مردم پاسخگو بوده و با آنها صادق و شفاف باشید.
۵ – بجای آنکه در ظاهر؛ صرفا خدا پرست باشید؛ واقعا خدا ترس باشید.
۶ – طرح و برنامه علمی و راهگشای متخصصان اجتماعی؛ اقتصاد و مدیریت را پیاده سازی کنید ؛ هر چند از اسم و رسم آنها خوشتان نمی‌آید.
۷ – جلوی انواع رانت خواری و ویژه خواری دوستان و خانواده تان را بگیرید.
۸ – کمی از ثروتهای نجومی خود را در راه فقراء جامعه که ولی نعمت شما هستند انفاق کنید.
۹ – از هرگونه فامیل بازی؛ قوم گرایی؛ قبیله بازی و همکلاسی بازی و… جدا پرهیز کنید.
۱۰ – برای دیندار کردن مردم و واکسینه نمودن آنها ؛ خودتان الگوی ایمان و عمل صالح باشید. نیازی به فیلترینگ و پارازیت و اعمال محدودیت و محرومیت ها نیست.
۱۱ – مراقب سه گروه باشید که از نظر اجتماعی و کرامت انسانی و معیشت آسیب نبینند : معلم ؛ پلیس ؛ قاضی.
۱۲ – برای تولید کننده و صنعتگر سالم و دلسوز ؛ انواع و اقسام تخفیفات و حمایت‌ها و تسهیلات را فراهم کنید.
۱۳ – کنترل و نظارت وقتی ثمربخش و کارآمد است که مستمر و قاطع و جامع باشد.
۱۴ – به دنیا سلام کنید. با دنیا تعامل کنید. با درهای بسته؛ ارز وارد کشور نشده و رفاه عمومی اتفاق نمی‌افتد.
۱۵ – هر جا اشتباه رفته اید سریعا شجاعانه عذرخواهی کرده و برگردید به راه راست.
۱۶ – بهترین راه سعادت و پیشرفت آن است که هر کس در هر جایگاه و پست و مقامی که هست ؛ کار و وظیفه اش را دقیق و درست و بموقع انجام دهد.
۱۷ – دست از آزمون و خطا بردارید. دوباره به فکر اختراع چرخ نباشید. کارهای مثبت و خوب قبلی ها را دور نریزید.
۱۸ – شاه کلید رشد و توسعه پایدار؛ آموزش و دانایی است. آموزش و پرورش را جانانه و عالمانه تقویت و تجهیز و حمایت کنید.
۱۹ – جامعه مولد حتما باید شاداب و سرزنده و پویا و بدون دغدغه باشد. شادی و نشاط و امید را در جامعه گسترش دهید.
۲۰ – مردم به تعبیری؛ فرزندان حکومت هستند. هر پدر و مادری با فرزند خود دوست و مهربان بوده و شدیدا به فکر آینده و رفاه و آسایش و خوشبختی اوست.
حسن خسروی.
