ا.
خودرو در کشورهای پیشرفته ؛ بیشتر ؛ کالایی مصرفی و در کشور ما بدلایل نابسامانیهای اقتصادی و فرهنگی ؛ کالایی سرمایه ای محسوب می‌شود. بعد از پایان جنگ تحمیلی و ماجرای غم انگیز و ناموفق خصوصی سازی ایران خودرو و سایپا ؛ همواره شاهد فقدان کارآمدی خودرو سازان و عدم همراهی و همکاری آنها با دولت و مردم بوده ایم که آسیب شناسی و علل و عوامل عمدی یا غیر عمدی بودن این مسئله نیازمند مطالعه ای کارشناسانه میباشد.
به نظر می‌رسد که منفعت طلبی ناجوانمردانه سهامداران ؛ دستور شعاری بی چون و چرای حمایت از تولید داخلی و شاید هم ترس از ایجاد آشوب‌های کارگری و اجتماعی ؛ دولت‌ها آنقدر خودروسازان را لوس و بی مزه بار آورده اند که حد و حساب ندارد.؟!؟ چهل سال است مردم را از داشتن خودروی با کیفیت ؛ ایمن؛ زیبا و ارزان محروم نگه داشته ایم. واقعا چرا؟!؟ آیا این خیانتی عمدی و نابخشودنی نیست؟!؟. چهل سال است مردم مجبورند ارابه های مرگ سوار شوند و پاسخ این همه مصیبت و تصادف و سوانح رانندگی و کشتارهای دسته جمعی را چه کسی باید بدهد؟!؟ چهل سال است اجازه نمی‌دهیم مردم حق انتخاب و خرید خودرو مناسب و باب دل خود را داشته باشند؟!؟ واقعا چرا؟!؟
اگر به اندازه ذره ای ؛ پاسخگویی شرافتمندانه در خودرو سازان ایران خودرو و سایپا وجود دارد لطفا رسما اعلام کنند با وجود چهل سال حمایت بی چون و چرا از آنها ؛ در سال گذشته چند دستگاه خودرو به اروپای غربی صادر کرده اند.؟!؟
جالب است که همه خودروسازان؛ مجهز به ساختمان‌های عریض و طویل و مراکز بزرگ تحقیق و توسعه و ….هستند اما واقعا نتیجه جز ضرر و زیان و مرگ و میر مردم و نارضایتی شدید مصرف کننده و مشتری چه بوده است؟!؟ از همه اینها بدتر ؛ وضعیت ارباب رعیتی و بی کیفیت نمایندگی ها و خدمات پس از فروش و گارانتی و… است.
برخی کارشناسان معتقدند؛ این تصادف نیست که سرنشین خودرو را از بین می‌برد؛ بلکه قطعات تیز و برنده و بی کیفیت است که سرنشین را زخمی کرده یا می‌کشد. شما ایمنی ماشینهایی حتی بسیار قدیمی مثل بیوک ؛ شورولت ؛ کادیلاک و… را نگاه کنید با تکنولوژی پنجاه سال پیش و مقایسه کنید با محصولات امروزین ایران خودرو و سایپا. صد البته سهم بزرگی از این ناکارآمدی و ناله و نفرین مردم برمی‌گردد به انتخاب و انتصاب مدیران غیرمتخصص و بی کفایت که هیچ سررشته ای از خودرو و صنعت خودرو نداشته و ندارند. به نظر می‌رسد که خودروسازان نه تنها هیچ گلی به سر کشور نزده اند؛ بلکه این همه حمایت دولت‌ها ( خواسته یا ناخواسته ) از خودروسازان؛ فقط و فقط آنها را لوس و بی مزه تر کرده که هیچ کس از رفتار و کردار و محصولات آنها راضی نیست. آیا وقت آن نرسیده که اجازه دهید تا مردم ؛ خودروهای زیبا و ارزان و باکیفیت خارجی سوار شوند.؟!؟
باز کنید پنجره را تا نفسی تازه کنیم.
حسن خسروی
