نمایندگان مجلس ؛
عامل پیشرفت یا پسرفت کشور؟
هزاران میلیارد تومان هزینه صرف میشود تا در هر دوره از مجلس شورای اسلامی ؛ افرادی به عنوان نماینده مجلس ؛ سکاندار کنترل و نظارت و قانونگذاری و همچنین بازویی منطقی؛ عقلایی و علمی برای مجموعه کشور باشند.
اگر کار بر این منوال باشد وجود نمایندگان مجلس عامل پیشرفت کشور بوده و بسیار نیکوست. اشکال وقتی ایجاد میشود که نمایندگان مجلس تبدیل می‌شوند به مامور وصول مطالبات شهرهای خود و هر کدام نهایت سعی و تلاش خویش را مبذول می‌فرمایند تا بطرق مختلف؛ بودجه؛ امکانات؛ تسهیلات و منابع گوناگونی از برق؛ گاز؛ مخابرات؛ جاده؛ بیمارستان؛ کارخانه سیمان و پالایشگاه و… را برای شهر خود به ارمغان آورده تا افرادی موجه و باعرضه و سوپرمن قلمداد شوند.؟!؟ اینجا دقیقا پاشنه آشیل پسرفت کشور است؟!؟!
فرض کنید از حدود ۲۹۰ نفر نماینده مجلس مثلا ۲۰۰ نفر به وزیر نیرو؛ نفت؛ ارشاد؛ ارتباطات؛ جهاد کشاورزی؛ راه و شهرسازی؛ کشور و… نامه می‌زنند که فلان کار برای شهرشان انجام شود. به نظر شما وزیران این وزارتخانه ها با این حجم بسیار گسترده از مکاتبات نماینده ها و انواع و اقسام تماس‌های تلفنی آنها و جلسات حضوری نمایندگان مجلس ؛ آیا وزراء می‌توانند به نحو شایسته ای به انجام درست وظایف و ماموریت‌های اصلی حوزه کاری خود مبادرت ورزند؟!؟ اقدامات منطقه ای و جزیره ای نمایندگان مجلس با رقابتی نابرابر و ناعادلانه بر سر دریافت تسهیلات و امکانات برای شهرهای خود؛ دقیقا عامل سردرگمی وزارتخانه ها و هدر رفت منابع کشور و نهایتا ضرر و زیان عموم مردم کشور خواهد بود که متاسفانه توسط مرکز پژوهش‌های مجلس مورد بحث و بررسی و تحقیق قرار نگرفته است.
به دیگر سخن؛ قیمت تمام شده جزیره‌ای عمل کردن نمایندگان مجلس چقدر است و چه تاثیر مخربی بر نظام برنامه و بودجه کشور دارد؟
اگر نمایندگان محترم مجلس اعتقاد و باور دارند که کشور دارای سازمان برنامه و بودجه است؛ که کشور دارای برنامه پنج ساله توسعه است؛ که کشور منابع محدود و تقاضای نامحدود دارد؛ که کشور باید بر اساس نظم و انضباط درخور شأن یک کشور اسلامی عدالت محور اداره شود؛ در آن صورت رفتاری متحدانه و نه متفرقانه از سوی نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی را باید شاهد باشیم. نماینده مجلسی که افتخار چهار سال نمایندگی خود را چندین زونکن مکاتبه با وزارتخانه ها و سازمان‌های مختلف می‌داند؛ قطعا نماینده موفقی نیست. غرض؛ به نظر می‌رسد که ساز و کار اجرایی و وظیفه ای نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی می‌بایست در جهت هم افزایی با دولتمردان در تامین منفعت عامه و ایجاد ارزش افزوده و توزیع عادلانه رفاه و ثروت برای عموم مردم باشد که چنین اتفاقی نیفتاده است. از ریاست محترم مجلس شورای اسلامی تقاضا داریم فکر چاره ای کنند تا بیش از این کشور دچار آسیب نگردد. کشوری موفق است که :
قوه مجریه ؛ خادم باشد.
قوه مقننه ؛ عاقل باشد.
قوه قضاییه ؛ عادل باشد.
و مردم دانا باشند.
حسن خسروی
