یک مدیر فعال و کاربلد و متخصص را کنار میگذاریم چون با ما “” همراه و هماهنگ “” نیست. عبارت فلانی با ما همراه و هماهنگ نیست عمومأ بدین معناست که فلانی “” بله قربان گو “” نیست. بله قربان گو باش، هر چقدر هم ناکارآمد و بدرد نخور هم بودی اشکالی ندارد. بله قربان گویی بی چون و چرا و بدون عقلانیت و بدون ضابطه، نظام اداری و مدیریت دولتی ما را فشل و بیچاره و قفل کرده است با انبوهی از مشکلات و هدر دادن استعدادها و امکانات و بودجه ها که متأسفانه توسط نهادهای نظارتی هیچ گونه رسیدگی و بازرسی و حسابرسی روی اینها هم انجام نمیشود.؟!؟
بله قربان گویی چاپلوسانه و متملقانه و ریاکارانه، بزرگترین دشمن شایسته سالاری است. بزرگترین آفت بله قربان گویی بی چون و چرا در سازمان، گسترش پدرسوخته بازی، زیرآب زنی، ریا کاری و چاپلوسی است. مدیران بله قربان گو، برای حفظ صندلی و جایگاه و منافع فردی خود، هم سازمان را نابود میکنند و هم کشور را به سقوط و تباهی میکشانند و هم علم و دانش مدیریت و توصیه ها و مبانی آنرا زیر سؤال میبرند.
متأسفانه وقتی بالا دستی ها در سازمان، افرادی حرفه ای و متخصص نباشند، اینها علاقه مند هستند که برای پوشش ضعفهای خود فقط زیردستانی بله قربان گو داشته باشند و این یک بازی برد – برد برایشان محسوب می شود. مدیری که خودش صاحب نظر و کارشناس و بالغ و رشد یافته باشد، اجازه نمیدهد افراد ضعیف و ناتوان و بله قربان گو دور او جمع شوند. مدیران ذلیل و ناکارآمد هستند که معاونین ضعیف انتخاب میکنند تا مبادا به او ایراد و اشکالی وارد نمایند. مدیران کارشناس و کارآمد و کاربلد هیچ گاه از انتقاد و اشکال و سؤال سازنده و مفید فرار نمیکنند و آنرا برای خود تهدید نمیدانند در حالی که مدیران ضعیف و ناتوان تاب و تحمل هیچ انتقاد و سؤالی را نداشته و دائماً تاج و تخت و صندلی و مسند مدیریتی خویش را در تلاطم و تزلزل و خطر میبینند. تسلط و سیطره مدیران ناکارآمد و بیسواد و غیر متخصص در سازمانهای اداری و شرکتهای دولتی و نهادهای مختلف ما باعث شده نه تنها در زمینه آموزش و پرورش مدیران برای جانشین پروری، کار ماندگار و اصولی انجام ندهیم بلکه هر کسی را هم که توانمندی و جسارت و تفکر و صاحب اندیشه و راهکار مناسب بوده است را نیز اغلب به گوشه ای رانده و دفع کرده و بیخاصیت نموده ایم. این است که الان واقعا یک خزانه خالی از نخبگان و ذخایر شایسته تربیت یافته پای کار از مدیران را مواجه هستیم که بسیار دردناک است. مدیران بله قربان گو امکان هرگونه خلاقیت و نوآوری و ابتکار را از دیگران گرفته و خود را مقرب درگاه بالادستی ها قرار میدهند، فلذا امکان ورود به مشاغل حساس و مهم و تخصصی را به دیگران نمیدهند. مدیران بله قربان گو کلیه اصول و مبانی مدیریت نظیر سازماندهی، سلسله مراتب، تصمیم گیری، هدایت و رهبری، کنترل و نظارت و… را نابود کرده و سازمان را آنگونه که سلیقه و میل شخصی و منافع خودشان را تأمین میکند به پیش میبرند و این یعنی بزرگترین خسارت به نظام مدیریتی یک کشور.
تجویز راهبردی آن است که به سرعت و با شجاعت، مدیران بیکفایت بله قربان گوی منفعت طلب را ( هر چند که دوست و فامیل و همشهری و همکلاسی ما باشند ) از دور خویش دفع کرده و نخبگان و شایستگان و متخصصان دلسوز و باشرافت را در مسند امور قرار دهیم.
حسن خسروی.